Περδικούλα ημέρευα - Καλαματιανό (Αλαγονία Μεσσηνίας)

Παλιό Μοραΐτικο τραγούδι της αγάπης, γνωστό σε ολόκληρη την Πελοπόννησο, σε μικρές παραλλαγές. Είναι πολύ αγαπημένο στην κεντρική και νότια κυρίως Πελοπόννησο, εδώ σε παραλλαγή από την περιοχή της Αλαγονίας Μεσσηνίας. Η Αλαγονία βρίσκεται βόρεια της Καλαμάτας, ανάμεσα στα βουνά, στις υπώρειες του Δυτικού Ταΰγετου και εκτείνεται μέχρι τις πηγές του Νέδοντα. Χαρακτηρίζεται από ενδιαφέρουσα ιδιοτοπική μουσική και εθιμοτυπική παράδοση (με έμφαση στα αποκριάτικα έθιμα και στα γαμήλια τραγούδια). Συναποτελείται από έξι χωριά, τα «Πισινά χωριά» όπως λέγονταν την περίοδο της επανάστασης, στα οποία μπορεί να διακρίνει κανείς τρεις επιμέρους πολιτισμικές υποενότητες: α) η περιοχή του Κουτσαβά με τα χωριά Λαδάς και Καρβέλι, γνωστά ως «Λαδοκάρβελα», με δικό τους μουσικό ιδίωμα, β) Τσερνίτσα (σημερινή Αρτεμισία) και Μεγάλη Αναστάσοβα (Νέδουσα) με επιρροές από Αρκαδία αλλά και από Λακωνία και γ) Πηγές και Σίτσοβα (σημερινή Αλαγονία, η οποία κράτησε το όνομα του τέως Δήμου Αλαγονίας). Οι δύο πρώτες περιοχές κρατούσαν περισσότερο τις παραδόσεις, παρουσιάζοντας μουσικές συγγένειες με τις όμορες περιοχές της Αρκαδίας, ενώ κατεβαίνοντας προς τον κάμπο της Καλαμάτας αλλάζει το μουσικό ύφος. Η περιοχή της Αλαγονίας, εκτός από το ιδιαίτερο μουσικό ύφος της, χαρακτηρίζεται από τις ποιητικές παραλλαγές στα γνωστά αλλά και σε αθησαύριστα πελοποννησιακά τραγούδια. Από χορευτικής πλευράς, κυριαρχούν οι κυκλικοί χοροί με τα συρτά (4/4) και τα καλαματιανά συρτά (7/8). Ελλείπουν τα τσάμικα, και όσα λέγονται είναι εισερχόμενα από το πανελλαδικό ρεπερτόριο. Επιπλέον, συναντά κανείς πολλά αργά τραγούδια της τάβλας σε μελωδική και θεματική ποικιλία. Τα όργανα που κατά παράδοση χρησιμοποιούνταν στο πρόσφατο παρελθόν στην Αλαγονία, είναι το κλαρίνο, το βιολί, το σαντούρι, το λαούτο, το τσαφαράκι (φλογέρα), η καραμούζα (η μικρή πελοποννησιακή πίπιζα) και το τούμπανο (νταούλι), σε διάφορους μεταξύ τους συνδυασμούς. Τραγούδι: Κώστας Κατζιλιέρης (από την Αρτεμισία Μεσσηνίας) Δίσκος: "Τ' Αηδόνι, τ' αηδονάκι - Δημοτικά τραγούδια του Μοριά" Οι στιχοι: Περδικού - μπρ' αμάν, αμάν - περδικούλα ημέρευα περδικούλα ημέρευα, 'κείνη αγριευότανε. Πείσμωσα, την έδιωξα, στα βουνά την έστειλα, στα βουνά τα πετρωτά, στα μολυβοσκεπαστά. Μιαν αυγή, μια κονταυγή την αηκώ να κελαηδεί. - Πέτα, η περδικούλα μου, κι έλα στα χερούλια μου. - Τι καλό να θυμηθώ για να πετάξω και να 'ρθω;