Հայտնի Պլատոշկինի շշմեցնող տողերը հայերի մասին իրարանցում առաջացրեց Ռուսական մեդիայում

У вашего броузера проблема в совместимости с HTML5

Վերջին շրջանում Մոսկվայից հնչող ամենատարբեր հայտարարություններից հետո հաճախ ենք տեսնում մեկնաբանություններ, թե ինչը դուր չի գալիս Ռուսաստանի իշխանություններին, ինչ խնդիրներ են առկա հայ-ռուսական հարաբերություններում, որոնք են Մոսկվայից հնչող բացասական մեսիջների պատճառները։ Ընդ որում՝ սա արվում է թե՛ ռուսական մեդիայով և թե՛ ՀՀ նախկին համակարգին պատկանող հայաստանյան լրատվամիջոցներով։

Արձանագրենք, որ որքան էլ ՀՀ նախկին իշխանությունների ներկայացուցիչները, նրանց աջակցող ուժերը փորձում են հարցը դասավորել անձերի տիրույթում՝ առ այն, որ Նիկոլ Փաշինյանը վատն է, իսկ Սերժ Սարգսյանն ու Ռոբերտ Քոչարյանը լավն էին, դրա համար իրենց օրոք Լավրովը փուլային տարբերակից չէր խոսում, գազի գինը չէր բարձրանում, դա իրավիճակին տրվող շատ պրիմիտիվ մեկնաբանություն է։

Խնդիրը, իհարկե, անձերը չեն, այլ ճանապարհը, որով Փաշինյանը եկավ իշխանության։ Եթե որևէ մեկը մտածում է, որ եթե ինքը Նիկոլ Փաշինյանի փոխարեն նույն ճանապարհով գար իշխանության, ապա իրեն ծափերով կընդուներ Ռուսաստանը, ապա նա սխալվում է, որովհետև Ռուսաստանի խնդիրը Նիկոլ Փաշինյան անձի հետ չէ։

Քաղաքագետ Գարիկ Քեռյանի կարծիքով՝ հայ-ռուսական հարաբերություններն այժմ մեկնաբանվում և վերլուծաբանների կողմից ներկայացվում են խիստ կանխակալ և կուսակցականացված։ «Ըստ էության, մենք ունենք երկու ծայրահեղություն։ Ծայրահեղություն համար 1. ընդդիմադիր դաշտը, հատկապես արտախորհրդարանական ուժերը, որոնք վերջին ընտրություններից դուրս մնացին, միանշանակորեն հայ-ռուսական հարաբերությունները ներկայացնում են որպես ճգնաժամային ու փակուղային։ Իշխանության կողմից երկկողմ հարաբերությունները ներկայացվում են որպես դինամիկ զարգացող ու առանց որևէ էական խնդրի։ Ի դեպ՝ այս ծայրահեղական մեկնաբանությունները առկա են նաև ռուսական մամուլում, քանի որ Կրեմլին մոտ լրատվամիջոցների մոտ կան այդպիսի ծայրահեղություններ։ Վերլուծաբանների մի մասը գտնում է, որ հարաբերությունները շատ վատ են, մյուս մասն էլ ասում է՝ նորմալ զարգանում են»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։

Ըստ Քեռյանի՝ հայ-ռուսական հարաբերությունների մասին դատողություն պետք է անել՝ ելնելով պաշտոնական արդյունքներից. «Իսկ պաշտոնական արդյունքը հետևյալն է. օրինակ՝ չեղարկվել է ինչ-որ պայմանագիր, կամ որևէ նոր քայլ է կատարվել Հայաստանի ու Ռուսաստանի կողմից, որոնք բացասական արդյունք են գրանցել կամ խստացրել են ռուսական ռազմաբազայի ներկայությունը։ Եթե մենք ռեալ իրողությունների շուրջ դատողություններ անենք, ապա կհասկանանք, որ այստեղ շատ բան չի փոխվել։ Դեռ ցույցերի ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանն ասաց, որ ինքը աշխարհաքաղաքական հարցեր չի բարձրացնում, մենք մնալու ենք ԵԱՏՄ ու ՀԱՊԿ անդամ և շարունակելու ենք զարգացնել Ռուսաստանի հետ հարաբերությունները։ Այսինքն՝ ռեալ իրողություններում կան անհանգստացնող նշաններ, բայց դրանք չեն սպառնում հայ-ռուսական հարաբերությունների զարգացմանը»։

Իսկ անհանգստացնող հանգամանք է, ըստ մեր զրուցակցի, գազի գնի հարցը. «Եթե ռուսները բարձրացնեն գազի գինը՝ առանց հաշվի առնելու մեր ռազմավարական դաշնակցությունը կամ սոցիալ-տնտեսական պայմանները, կարող ենք որոշակի դատողություններ անել։ Եթե մենք Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում նկատենք, որ Լավրովի վերջին հայտարարությունը ոչ միայն հայտարարություն էր, այլ իսկապես մեզ պարտադրվում է մի լուծում, որը մեր շահերին խիստ հակասում է՝ կարող ենք ասել, որ սա ևս մեկ փաստ է»։