یک هارمونی زرد وآرامشِ ابدیِ هادی پاکزاد از بیماریِِ سرد

همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق می افتد... فروغ ... به صدای من گوش نکن موسیقی زرد داره به قلب من دست نزن بیماری سرد داره به روح من نزدیک نشو که سال‌هاست طرد شده به مغز من دست نزن سرایت درد شده و از همون دور به من حس ماورایی بده از موجودی که جون داره به من یک، تداعی بده و مثل نقاشی به من خو کن از مجرایِ نگاه که من حَرکَت نمی‌تونم از چارچوبِ قاب سیاه تو باش ولی موازی باش همراه ولی لمسم نکن میل به ترکیب یا واکنش یا هر چی می‌ترسم نکن پِیَ‌م نگرد که گم میشم با من نخواب که کم میشم ترکم نکن که می‌میرم بسامدهای بم میشم به سایه‌ی من دست نزن که طیفی از هوس داره طبیعت بی‌تاب من انقطاع نفس داره] به عطر من دست نزن که تو سینه‌ت قفس داره که استنشاق بوی تو اتصال عبس داره به صدای من گوش نکن موسیقی زرد داره به قلب من دست نزن بیماری سرد داره پِیَ‌م نگرد که گم میشم با من نخواب که کم میشم ترکم نکن که می‌میرم بسامدهای بم میشم به سایه‌ی من دست نزن که طیفی از هوس داره طبیعت بی‌تاب من انقطاع نفس داره ...