Ben Anadoluyum...
Yıllar yılı susuz kaldım, yıllar yılı aç.
Şükrederek kalktığım sofralarımda,
Ya soğan ekmek olur, yahut bulamaç.
Hastalarım vardı ölüm yataklarında,
Ne doktor yüzü gördüm, ne ilaç.
Zaman zaman nankör çıktı büyütüp okuttuğum,
Gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç.
Devlet denince hep vergi geldi aklıma,
Jandarma denince kırbaç.
En gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti,
Üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.
Gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ meydanlarında,
Ne tak-ı zaferler istedim, ne taç.
Savaşta çiğnetmedim hilâli düşmanlara,
Barışta düştü üstüme gölge gölge haç.
Yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım,
Hâlâ alın terine muhtaç.
Ben Anadoluyum... acılı, mahzun;
Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç...
Yavuz Bülent Bakiler - Anadolu