У вашего броузера проблема в совместимости с HTML5
Οι ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ σχηματίστηκαν το χειμώνα του 1994/95. Σήμερα αποτελούνται από τους Νίκο Μενουδάκη (φωνή), Πέτρο Θεοφίλου (μπάσο), Πέτρο Παναγιωτόπουλο (τύμπανα), Ανέστη Επιτροπιάδη (κρουστά, κιθάρα), Χρήστο Γούσια (κιθάρα) και Τάσο Μακρυγιάννη (πλήκτρα).
Το 1996 ηχογράφησαν τα πρώτα τους demo τα οποία παίχτηκαν αρκετά στα ραδιόφωνα και πήραν πάρα πολύ καλές κριτικές στον τύπο. Την άνοιξη του 1997 μπαίνουν στο studio για την ηχογράφηση του πρώτου τους δίσκου που κυκλοφορεί το Νοέμβριο του 1997 (Warehouse Records/Sony Music WVK 601-2) με τίτλο "ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΜΕΡΕΣ" και περιέχει δώδεκα από τα τραγούδια τους. Επίσης κυκλοφόρησε και το video clip με το τραγούδι "Φολέγανδρος". Με το πρώτο τους δίσκο φανερώνουν την διάθεση τους να πειραματισθούν με τον ροκ ήχο και να τον διευρύνουν ενορχηστρωτικά με επιρροές από το παραδοσιακό και ηλεκτρονικό μοτίβο.
Η συναυλιακή τους παρουσία ξεκινά από τις αρχές του 1996. Με έδρα τους την Αθήνα, έχουν εμφανιστεί ζωντανά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, έχουν λάβει μέρος σε σημαντικές διοργανώσεις όπως το Rockwave Festival '98 και έχουν παίξει σε διάφορα clubs (Ρόδον, Camel club, Μύλος κλπ).
Το Μάιο του 2000 οι ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ κυκλοφορούν τη δεύτερη τους δισκογραφική δουλειά με τη μορφή του maxi single και με τίτλο "ΡΑΔΙΟΚΥΜΑΤΑ" (Warehouse Records WVK602-2). Εδώ ο πειραματισμός τους φαίνεται πιο έντονα τόσο συνθετικά όσο και ενορχηστρωτικά. Το maxi single περιέχει τρία κομμάτια με ένα πολύ προοδευτικό και πολυδιάστατο ήχο που ξεπερνάει τις γνωστές φόρμες και δημιουργεί μια ιδιαίτερη ταυτότητα στους ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ.
Το Φθινόπωρο του 2002 κυκλοφορούν το CD album "ΜΑΘΕ ΝΑ ΠΕΤΑΣ" (Warehouse Records WVK 603-2). Πρόκειται για έργο ωριμότητας του συγκροτήματος και το τελευταίο σκαλοπάτι πριν την πλήρη αισθητική του απελευθέρωση.
Οι ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ έχουν προς το παρόν διακόψει τις ζωντανές τους εμφανίσεις και βρίσκονται στη διαδικασία επαναπροσδιορισμού του ρόλου τους στο κοινωνικό και καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της σύγχρονης προ- και μετα- ολυμπιαδικής Ελλάδας. Αυτό το θεωρούν απαραίτητο με γνώμονα την (κατ' ελάχιστο) διατήρηση της προσωπικής και καλλιτεχνικής τους ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ - ως άτομα αλλά και ως ομάδα.