สาธยายธรรม อริยมรรคมีองค์แปด 10รอบ

สำหรับฝึกท่องจำ กัลยาณมิตรของพระองค์เอง  อานนท์ ! ภิกษุผู้ชื่อว่า มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี ย่อมเจริญทำให้มาก ซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์แปด โดยอาการอย่างไรเล่า ? อานนท์ ! ภิกษุในศาสนานี้ ย่อมเจริญทำให้มากซึ่งสัมมาทิฏฐิ ... สัมมาสังกัปปะ ...สัมมาวาจา ...สัมมากัมมันตะ ...สัมมาอาชีวะ ...สัมมาวายามะ ...สัมมาสติ ... สัมมาสมาธิชนิดที่วิเวกอาศัยแล้ว ชนิดที่วิราคะอาศัยแล้ว ชนิดที่นิโรธอาศัยแล้ว ชนิดที่น้อมไปรอบเพื่อการเลิกถอน. อานนท์ ! อย่างนี้แล ชื่อว่าภิกษุผู้มีมิตรดีสหายดี เพื่อนดี เจริญทำให้มากซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์แปด. อานนท์ ! ข้อนั้นเธอพึงทราบด้วยปริยายอันนี้เถิด คือว่า พรหมจรรย์นี้ทั้งหมดนั่นเทียว ได้แก่ ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี, ดังนี้. อานนท์ ! จริงทีเทียว, สัตว์ ท. ผู้มีความเกิดเป็นธรรมดา ได้อาศัย กัลยาณมิตรของเรา แล้วย่อมพ้นหมด จากชาติ, ผู้มีความแก่ชรา...ความเจ็บป่วย...ความตาย...ความโศกความคร่ำครวญ ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ ความแห้งผากใจ เป็นธรรมดาครั้นได้อาศัย กัลยาณมิตร ของเราแล้ว ย่อมหลุดพ้นหมด จากความแก่ชรา...ความเจ็บป่วย...ความตาย...ความโศก ความคร่ำครวญ ทุกข์กาย ทุกข์ใจ ความแห้งผากใจ.  อานนท์ ! ข้อนั้น เธอพึงทราบโดยปริยายอันนี้เถิด คือว่า พรหมจรรย์นี้ทั้งหมดนั่นเทียว ได้แก่ ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี ดังนี้. (บาลีแห่งอื่น (มหาวาร. สํ. ๑๙/๔/๙) กล่าวถึงพระสารีบุตรกราบทูลว่า ความมีกัลยาณมิตร เป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้น, พระองค์ทรงรับรอง ด้วยถ้อยคำมีเนื้อความอย่างเดียวกันกับข้อความข้างบนนี้ ผิดกันเพียงแต่พระอานนท์กราบทูลว่าเป็นครึ่งหนึ่งของพรหมจรรย์เท่านั้น.)