RA'D SURESİ
Sure adını, 13. ayette Allah'ı tesbih ettiği bildirilen ve "gök gürültüsü" anlamına gelen "ra'd" kelimesinden almış ve sahabe döneminden itibaren sadece bu adla anılmıştır.
Ra'd suresi, 43 ayettir. Surenin Mekke'de mi, Medine'de mi indiği hakkında ihtilaf vardır. Mushaf'taki tertibe göre sûrenin Mekke'de inmiş olan ve hurûf-u mukattaa ile başlayan surelerin arasına yerleştirilmiş olması, üslûbunun Mekke'de inen surelere benzemesi, muhtevasında tevhid ilkeleri, müşriklerin kınanması ve yerilmesi gibi konuların yer alması sebebiyle Mekke'de inmiş olduğu rivayeti tercih edilmiştir; 31-32. âyetlerinin Mekke'de, diğerlerinin ise Medine'de indiğini söyleyenler olduğu gibi surenin tamamının Medine döneminde indiğini söyleyenler de vardır.1
Mushaf'taki sıralamada 13., iniş sırasına göre ise 87. suredir.
Sure, içinde secde ayeti bulunan surelerden biridir.
Surenin temel konuları:
Evrendeki düzen,
Allah'ın varlığı, birliği, ilmi ve kudretinin aklî delillerle ispatı,
Allah'ın ibadete lâyık tek ilah oluşu,
Peygamberlik ve peygamberlerin özellikleri; evlenme, çocuk sahibi olma gibi bazı nitelikleri,
Kur'ân-ı Kerîm'in ilahi kelam oluşu,
Kur'an'm özellikleri,
Öldükten sonra dirilme, hesap verme, cennet ve cehennem,
Müminlerin özellikleri,
Müşriklerin ortaya attığı şüpheler ve bunlara verilen cevaplar,
Ehl-i kitabın Kur'an karşısındaki tutumu,
Bazı ahlâkî konular.