Παντελίδης - Τέλος Προγράμματος non stop @Teatro

Σ' άλλες αγάπες τα φιλιά μου θα χαρίσω, δεν κάνω πίσω κι άμα μου λείπεις και πονώ, μια που σου μοιάζει εγώ θα βρω και θα αγαπήσω. Στο `χα πει πως η αγάπη πονάει, στο τέλος θα δεις μια ψυχή τυραννάει, μην ψάχνεις να βρεις μ' άλλα χείλη δεν σβήνεται ο πόνος καρδιά μου. Στο `χα πει πως θα έρθει μια μέρα για σένα η στιγμή,που θα ψάχνεις να βρεις σαν τρελή Παντελή κι όσο αργείς τόσο ακόμη θα φεύγεις μακριά μου. Μωρό μου κόψε με στα δυο,πεθαίνω κράτα το μισό,σε θέλω μόνος μου κι αυτό το βράδυ πάω να τρελαθώ και κλαίω. Στείλε μου ένα σημάδι να `ρθω να σε βρω ή πάλι κόψε με στα δυο να μην προλάβω να σου πω σε θέλω, πεθαίνω. Θα θυμάμαι μια ζωή πως γίναμε δυο πτώματα.. Πως κατάντησες να ζούμε νεκροί σε δυο σώματα.. Θα θυμάμαι μια ζωή στα νέα σου παπλώματα, ν´ ανακατεύεις με έναν άλλον δυο αρώματα.. Ουράνιο τόξο που του λείπανε δυο χρώματα.. Πώς τη ζωή σου με άλλον φαντάστηκες; Πώς το κορμί σου με άλλον μοιράστηκες; Πώς ξεκινάς μια καινούρια ζωή;.. Σε παραδέχομαι, το 'πες και το 'κανες, ψυχή μου. Μόνος βρέχομαι έξω απ' το σπίτι σου. Χαίρομαι που δεν έχεις πληγωθεί... Σε παραδέχομαι, απέδειξες πως είσαι δυνατή. Το δέχομαι, μα λάθος έκανες. Ο δυνατός είναι αυτός που ακόμα προσπαθεί... Ποιος είναι αυτός για σένα, φως μου Είναι ο Θεός σου ή ο αδερφός σου Είναι η ματιά μου θολωμένη Κι ούτε που θέλω να σας δω Μέσα στη ζάλη μου τι λέω Εσύ δεν έχεις αδερφό.. Από πού ν' αρχίσω, νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ Δε θα σου δακρύσω, κι ούτε είμαι η ίδια όπως κάποτε Να ζήσω έτσι, πώς; ο θάνατος αργός Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου Πώς και έρωτας κι εχθρός Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί Κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ Τεσσερα χρονια περασανε ψυχη μου δεκατεσσερα ειχα τα ματια μου μην τυχη και σε δω εφυγες και εκλεψες μαζι τα πρωινα μας και τωρα μονος μου ξυπνω Πιστεψα οτι 'σουν διαφορετικη το σωμα αχρηστεψα απ'το ποτο και στα χαμενα τριγυρνω και οταν θα σου τηλεφωνο θα το σηκωνεις για να ζω με την ανασα σου και το τραγουδι αυτο Δευτερη φορα γυρνω να σε κερδισω δευτερη φορα να πεισω τον θιγμενο εγωισμο οτι μ'αγαπησες για μια στιγμη και πισω τωρα συνηθισα και θέλω να μεθυσω Πηγα στο μερος που τα βραδια μας αραζαμε την παιδικη χαρα μαθαινω την γκρεμισανε και το παγκακι που τα ονειρα χαραζαμε ξεριζωσαν και οικοα ανοχης ανοιξανε Ετσι εξηγειται που η καρδια σου σ'αλλον αφηγειται τοσους μηνες κι η ψυχη σου σ'αλλον σωμα εδινε Ετσι εξηγειται που η μορφη σου παλι αγνοειται και η δικη μου η ζωη μπουρδελο εγινε. Με ρωτας τι νιωθω για εσενα,με ρωτας τι θελω απο εσενα, τίποτα τίποτα τίποτα ειμαι ενα τίποτα χωρις εσενα... Με ρωτας τι νιωθω, με ρωτας τι θελω δεν θελω τίποτα τίποτα τίποτα, ειμαι ενα τίποτα κ εγω για εσενα.. ΚΑΙ ΠΑΕΙ.........