Όλα είναι δικά μας και όλα ξένα Χαριτάτος Τσανακλίδου

Στα ακρογιάλια σου ακουμπάω μια ψυχή που τη πονάω όλο θες κι όλο γυρνάω μάτια μου. Λες πως είσαι κερδισμένη μα για μένανε πιο ξένη σε φιλάω κι αργοπεθαίνεις μάτια μου. Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα τα δωμάτια τα νοικιασμένα της ζωής μας όνειρα κλεισμένα μάτια μου. Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα όλα απ' την αρχή ήταν μοιρασμένα μια γιορτή για μένα και για σένα μάτια μου. Μας ποδοπατάνε απ τα μπαλκόνια καλοκουρδισμένα αηδόνια της χαράς μας κλέβουνε τα χρόνια μάτια μου. ύστερα ανάβουνε τα φώτα πέφτουνε οι τίτλοι σα και πρώτα τίποτα δεν είδες κ είναι ζόρικα μάτια μου. Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα τα δωμάτια τα νοικιασμένα της ζωής μας όνειρα κλεισμένα μάτια μου. Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα όλα απ' την αρχή ήταν μοιρασμένα μια γιορτή για μένα και για σένα μάτια μου.