Στα χρόνια του Μεσοπολέμου, τα κινηματογραφικά στούντιο στη Γερμανία είχαν πολλή δουλειά! Και δεν ήταν μόνο τα σπουδαία δείγματα κινηματογραφικού εξπρεσιονισμού, που γυρίζονταν και που θα γράφανε Ιστορία, αλλά και οι φιλμαρισμένες οπερέτες και οι άλλες μουσικές ταινίες, που αξιοποιούσαν τις χάρες του ομιλούντος. Εκεί, στα στούντιο της UFA γυρίστηκαν οι «Οι νύχτες της Ανδαλουσίας» με την Ιμπέριο Αρχεντίνα, η θρυλική «Κάρμεν» δηλαδή. Ενώ, στα ίδια στούντιο, αξιοποιώντας την γλωσσομάθεια της Αγγλογερμανίδας Λίλιαν Χάρβεϋ, το κλασικό φιλμ του 1931 «Το συνέδριο χορεύει» γυρίστηκε σε δύο βερσιόν. Μια γερμανική με παρτενέρ της Χάρβεϋ τον Βίλι Φριτς, μπαμπά του Τόμας Φριτς, που εμείς γνωρίσαμε από την «Επιχείρηση Απόλλων» του 1968 και μία γαλλική, με τον Παριζιάνο Ανρύ Γκαρά στον ρόλο του νεαρού Τσάρου Αλέξανδρου της εποχής του Μέτερνιχ. Όμως εμείς τώρα εδώ, θα μιλήσουμε για την ταινία Bel Ami του 1939. Σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής ο Βιεννέζος Βίλι Φορστ. Ηδη τότε τα σύννεφα του πολέμου είχαν απλωθεί πάνω απ' την Ευρώπη και ο Γκαίμπελς έτριβε τα χέρια του, αφού για την προπαγάνδα του ο Bel Ami ήταν ό,τι έπρεπε. Καθώς έδειχνε την Γαλλία διεφθαρμένη, όπως την περιγράφει στο διάσημο βιβλίο του ο Γκυ ντε Μωπασάν. Η ταινία άρεσε πολύ και έβγαλε και ένα κοσμαγάπητο τραγούδι, που γνώρισε και στην Ελλάδα επιτυχία, τραγουδισμένο και στη γλώσσα μας. Αυτή, την ελληνική εκδοχή του Μπελαμί έχουμε τώρα εδώ. Ερμηνεύει ο Κώστας Καρράς σε ένα απόσπασμα από το αφιέρωμα της εκπομπής Οι παλιοί μας φίλοι στα μεταγλωττισμένα από τον Πωλ Μενεστρέλ ξένα τραγούδια που αφήσανε εποχή. Ενορχήστρωση Στέλιου Φωτιάδη, του Ντίνου Κατσουρίδη η φωτογραφία, η Κική Μανιάτη υπεύθυνη για την χορογραφία και για τα ρούχα ο Γιάννης Μετζικώφ. Η σκηνοθεσία του πρόωρα χαμένου Γιώργου Καλογιάννη. Και το έτος, 1984. Σχεδόν έναν αιώνα πριν, το 1885, είχε κυκλοφορήσει το βιβλίο του Γκυ ντε Μωπασάν.