ΜΑΖΙ ΣΟΥ - ΠΕΓΚΥ ΖΗΝΑ

Απ' το τζάμι κοιτώ και θυμάμαι ένα χάδι τι παράξενο φως στης ζωής το σκοτάδι... Έχει πιάσει βροχή κι είναι η ώρα που φεύγεις ήρθα για να σε δω μα εσύ μ' αποφεύγεις... Κάτω από την ομπρέλα σου θα μπω και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου αχ πόσο μου έλειψε αυτό μες τη βροχή να περπατάω εγώ μαζί σου... Απ' το χέρι σου θα κρατηθώ θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω το άρωμα σου κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου... Τι να πεις τι να πω παγωμένα τα χείλη δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα μείνουμε φίλοι... Είναι τόσα γιατί είναι πόνος και θλίψη πάει τόσος καιρός που δεν σε έχω αγγίξει... Κάτω από την ομπρέλα σου θα μπω και θα ρωτήσω βιαστικά για τη ζωή σου αχ πόσο μου έλειψε αυτό μες τη βροχή να περπατάω εγώ μαζί σου... Απ' το χέρι σου θα κρατηθώ θα σε κοιτάξω, θα μυρίσω το άρωμα σου κι άλλη μια φορά θα το δεχτώ πως είναι βάσανο να είμαι μακριά σου...