Masłowska znowu czaruje - odcinek 1

Jesteście ciekawi najnowszej książki Doroty Masłowskiej? Chcecie poznać wiedźmę Żulerię von Mocz? A może po prostu szukacie śmieszno-strasznej bajki z morałem, którą moglibyście przeczytać wieczorem swoim pociechom? Już 22 maja premiera "Jak zostałam wiedźmą". To pierwsza książka Doroty Masłowskiej napisana z myślą o dzieciach. I o rodzicach, bo dorośli też znajdą w tej lekturze coś dla siebie. Filmy powstały podczas specjalnej sesji zdjęciowej w studiu znanego fotografa Jacka Kołodziejskiego. Każdy film to inny portret, inny makijaż i ubiór. Dorota Masłowska czaruje - tak na zdjęciach, w filmach, jak i w opowiadanej przez siebie historii. Zapraszamy do obejrzenia pierwszego odcinka "Jak zostałam wiedźmą". Kolejne odsłony we wtorek, środę i czwartek. Najgłośniejsza pisarka młodego pokolenia swoją najnowszą książkę kieruje do wszystkich pokoleń. "Jak zostałam wiedźmą" to uniwersalna i nowoczesna opowieść o walce dobra ze złem w świecie gadżetów, sztucznych pragnień i chęci na więcej, więcej, więcej... Wiedźma porwie nawet najstarsze dzieci. Głodna, szuka niegrzecznych maluchów, by zrobić z nich zupę. Upatrzonej przez nią dziewczynce jednak wiele zarzucić się nie da. Wiedźma postanawia zaczarować dziecko i zmusić je do znalezienia niegrzecznego chłopca, dzięki któremu upragniona zupa będzie zjadliwa. Spryskuje dziewczynkę Podmianą Myśli i wraz z konikiem na biegunach wyprawia na poszukiwania Bogusia, który najbardziej kocha iPhone'a i czipsy. Wkrótce jednak się okazuje, że coś poszło nie tak... Czy dziewczynka odnajdzie Bogusia? Czy jednak oprze się złemu czarowi? "Jak zostałam wiedźmą" to oniryczna opowieść o walce, jaką toczymy, przede wszystkim, z samym sobą. W nieustannym pośpiechu, konsumpcyjnej pustce i w pogoni za karierą dorośli zaniedbują relacje z własnymi dziećmi, które coraz częściej funkcjonują w świecie gadżetów, surogatów i wirtualnych emocji. A codzienny wyścig przynosi wszystkim coraz większe, większe, większe... poczucie braku. Ta pięknie ilustrowana przez Mariannę Sztymę, baśniowa, skrząca dowcipem i pełna trafnych obserwacji książeczka zachęca, by zwolnić, zastanowić się, porozmawiać. A także wspólnie poczytać -- bo miłość do książek to skarb na całe życie. "Jak tak wracam do domu, zła, zmarznięta, mokra, idę i ze złością zaglądam ludziom w okna. A mieszkam na świata skraju, dwa lata zabiera mi dojść tam, a okno przy oknie, a w każdym się świeci, a wszędzie, gdzie zaglądam, czy firanka w nim ze złota, czy z gazety starej, wszędzie siedzą tak samo, telewizję oglądają i liczą, czy więcej, więcej, więcej mają, czy tak jak zawsze: za mało, za mało, za mało".