У вашего броузера проблема в совместимости с HTML5
http://www.tebriztube.com/
ملت آذربایجان تاثیرگذارترین فاکتور در حیات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران بوده و سعی رژیمهای پهلوی و جمهوری اسلامی جهت سرکوب گرایشات هویت طلبانه در طول صد سال گذشته نتوانسته از اهمیت استراتژیک آن بکاهد. اگرچه سیاست آسیملاسیون در بعضی مناطق تا حدودی موفق عمل کرده است، اما در سالهای گذشته موج بازگشت به هویت ملی تورکی بصورت گسترده ای افزایش پیدا نموده است. بطوریکه شعار "هارای هارای من تورکم" در سلسله قیامهای ملی آذربایجان در سال 1385 و بعد از آن که از سوی تظاهرکنندگان آذربایجانی در بیش از 25 شهر آذربایجان سر داده شد، بنوعی تاکیدی بر این بازگشت سرافرازنه به هویت و ملیت تورکی-آذربایجانی ملت آذربایجان می باشد. حرکت ملی آذربایجان بعنوان یک حرکت فراگیر سیاسی قابل مقایسه با دیگر جریانات سیاسی نیست. اگر دیگر احزاب اوپوزیسیون ایرانی دارای ویژگی حزبی و ایدئولوژیکی هستند، بر عکس حرکت ملی آذربایجان در انحصار هیچ حزب و ایدئولوژی خاصی نبوده و طیف گسترده ای از فعالان سیاسی مذهبی گرفته تا چپ ها را نیز شامل می شود. هسته مهم و تاثیرگذار حرکت ملی آذربایجان در دست فعالان هویت طلب ملی گرا و سکولار می باشد که با تکیه بر عقلگرائی و اتخاذ رویکردهای مبارزاتی دمکراتیک، مدنی و صلح آمیز توانسته است سکان رهبری حرکت ملی آذربایجان در داخل کشور را بر عهده گیرد. حرکت ملی آذربایجان با تاکید جدی بر روی دو هدف بنیادین "رسمی شدن زبان تورکی در ایران" و "شناخته شدن حق تعیین سرنوشت سیاسی برای ملت آذربایجان" توانسته است طرفداران بی شماری در بین طبقات تحصیل کرده و متوسط آذربایجانی جذب کند. حرکت ملی آذربایجان بیشترین وزن سیاسی را در آذربایجان داشته و حتی بصورت غیر مستقیم مورد حمایت لایه هایی از مقامات محلی، نیروهای سپاه و ارتش می باشد. طیف ها و طبقات مختلف اجتماعی در آذربایجان طرفدار حرکت ملی آذربایجان می باشند. اگر حرکت ملی آذربایجان می توانست حزبی رسمی و قانونی در کشور داشته و در انتخابات دمکراتیک شرکت کند، سنگینی این وزن اجتماعی بلاترديد غير قابل اغماض مى بود.