Kışa Özlem I İsmail Vefa

Şair: İsmail Vefa Yorum: İsmail Vefa KIŞA ÖZLEM Serin bir ürperti var yüreğimde Soğuk bir kışın habercisi gibi Bütün uğraşlarım ve bütün çabalarım Bedenimi donduracak kıştan korkmamak için Bu korkunun faydası yok ruhuma Ruhum, alev alev bir fayda vermiyor Üşüyecek buz kesecek bedenime. Her bir kıştan ibret alacak Hassas bir kalbim olmalı. Her bir kış ibret olsun inancıma... Buz kesecek bedenim belki güneşli bir mevsimimde Ey kışım, soğuk mevsimim! Bana dertliyken gel Derdimin dermanını ararken gel. Bana dermanın kıştan sonra bahar gelecek İnancını taşırken gel. Ben razıyım üşümeye, donmaya Ben razıyım dertliyken soğumaya. Ey ellerimi soğutacak karlı kış Gönlümde bir sevda varken gel bana Sen öyle bir zamanda gel ki Sevdam senden önce yaksın gönlümü Sen söndür soğukluğunla ateşimi. Ey dondurucu kışım Bana vuslatı ver ki, bitsin hasretlik Biliyorum ki kurtaracaksın beni Çoklar içindeki yalnızlıktan Tek olanın varlığına erdireceksin beni...