KARI BREMNES Dagen

Album : " Erindring " , ( 2000 ) Dagen e sløret du ikkje kan trekke telside Sydd av et dunkelt stoff bare du kan se Du kan ikkje komme igjennom og ikkje forbi det Og ingen kan låne dæ hjelp te å rive det ned Og du har ikkje lenger sikt I den dagen du vandre Og du kan ikkje kaste det store gardinet a Du e fremmed I dagen og dagen kan ingen forandre Den e vevd I for sterk erindring om det som va Dagen e arket det ikkje kan settes nån ord på Og likevel kommer den mot mæ som dine brev Og likevel skulle kver tanke du skreiv kastes jord på For det som har mista sitt hjerte, det skal ikkje lev Og du visste fra første berøring at dette va farlig Og du fikk ikkje tid tel å stenge ei einaste grind Sånn så du at det som ser klart ut e mest uforklarlig Sånn fikk du et risp, som av kjærtegn fra ubarbert kinn Dagen e tyven du ikkje har mot tel å jage Som tvinge sæ inn I alle de romman du har Som tar for sæ av heile dett hus og din innerste hage Som lar spørsmål få ligge ifred og gjør hærverk på svar Og du veit det vil komme en dag som de dagan du kjente Og du veit at all kjærlighet egentlig handle om tørst Og du veit at det finnes en underlig kraft du ska hente Men du grue for alle de dagan som hente dæ først