Kak Molodi Mi Bili - Dimitri Hvorostovsky (nederlandse vertaling)

_DUTCH TRANSLATION BELOW_ *=== ENGLISH ===* Look back, unfamiliar passerby, Your glance is incorruptibly familiar. Maybe that is me, only younger? We not always remember ourselves. Nothing on this earth passes without a trace, And the youth that went away is nevertheless immortal. How young we were! How young we were! How sincerely we loved How believed we in ourselves! Others met us back then without laughs (put-downs) All the flowers on the roads of this earth. Our friends for their mistakes we forgave Only changes (cheating) we could not forgive. The first time we already have won And only one thing from that we understand. So others on this earth would not lose you, Try to not lose yourself! How young we were! How young we were! How sincerely we loved How believed we in ourselves! In the heavens, the sky lightings have gone (sunrise and sunset) And in the heart, the thunder is calming. To not forget our loved faces To not forget our native eyes... *=== DUTCH ===* kijk om onbekende voorbijganger je onkreukbare blik komt me niet onbekend voor misschien ben ik dat alleen jonger niet altijd herkennen we onszelf alles op aarde laat zijn sporen na onze voorbije jeugd is toch onsterfelijk wat waren we jong wat waren we jong hoe oprecht beminden we wat geloofden we in onszelf toen begroetten ons zonder spottend lachje alle bloemen op de wegen der aarde we vergaven onze vrienden hun fouten alleen verraad konden wij niet vergeven alles op aarde laat zijn sporen na onze voorbije jeugd is toch onsterfelijk wat waren we jong wat waren we jong hoe oprecht beminden we wat geloofden we in onszelf de eerste helft ligt al achter ons en slechts één ding hebben we begrepen: wil je dat ze jou niet verliezen op aarde verlies dan jezelf niet alles op aarde laat zijn sporen na onze voorbije jeugd is toch onsterfelijk aan de hemel is het weerlicht gedoofd in de harten komt het onweer tot rust geliefde gezichten kunnen we niet vergeten dierbare ogen vergeten we niet alles op aarde laat zijn sporen na onze voorbije jeugd is toch onsterfelijk wat waren we jong wat waren we jong hoe oprecht beminden we wat geloofden we in onszelf