Έλπιζα και πάλιν ελπίζω

Μεταβυζαντινή λόγια σύνθεση του Γρηγόριου Πρωτοψάλτη ή Λευίτη από την Κωνσταντινούπολη (1777-1821). Βρίσκεται στη συλλογή "Πανδώρα" (Κωνσταντινούπολη 1843). Εδώ μόνο το οργανικό τμήμα της. Ἔλπιζα καὶ πάλι ἐλπίζω, μὲ ἐλπίδα σταθερὰ / ἐπειδὴ καὶ ἡ καρδιά μου ἦτον πάντα καθαρά. / Νὰ προσμένῃς πρέπει τέλος κι ὄχι νὰ ἀπελπισθῇς, / καύχημα διὰ νὰ σ᾿ ἔχω, τῆς δικῆς μου τῆς ζωῆς. Το τραγούδι βρίσκεται (χορωδία) και στην δ/νση: http://www.ieropsaltis.com/psaltotragouda.htm (κάτω απ' την ενότητα "Ντέρτια και Καημοί") Για τον Γρηγόριο Πρωτοψάλτη βλ.: http://www.musipedia.gr/wiki/%CE%93%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9B%CE%B5%CF%85%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82 Γενικά για τους Έλληνες συνθέτες της Τουρκοκρατίας βλ.: http://rebetiko.sealabs.net/wiki/mediawiki/index.php/%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CE%AF_%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82 . "I hoped and I still hope"; post-byzantine greek composition by Gregorios Protopsaltes (1777-1821) from Constantinople, included in the musical collection "Pandora" (Constantinople 1843). I hoped and still hope and my hope is constant / for my heart has always been pure / I suppose that the world is everywhere like that / and I would rather die than despair / I should be an orator in order to be able to relate / How I am lost in times of despair