ΘΕΚΛΑ Μιλάμε Ανοιχτά Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018
Καλεσμένη η Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου
Επιστολή 14χρονης:
«Αγαπητή κυρία Θέκλα,
Συγχαρητήρια για το έργο που κάνετε!
Το πρόβλημα μου είναι το εξής:
Μπορεί να είμαι στην εφηβεία, όμως έχω πολλά προβλήματα με την μητέρα μου. Είναι χειριστική, δεσποτική και θέλει συνέχεια να μειώνει τους άλλους. Πήρα το θάρρος να σας γράψω, γιατί θέλω την βοήθεια σας. Έχω κάνει πολλές προσπάθειες να της δώσω να καταλάβει τι αισθάνομαι, αλλά όλες μου οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό. Και αυτό επειδή δεν θέλει να καταλάβει ότι είναι άσχημο αυτό που κάνει στους άλλους.
Τυχαία, είδα την εκπομπή σας στις 17 Μάιου 2018, που αναφερόταν στις τοξικές και Ναρκισσίστριες μητέρες και ταυτίστηκα πάρα πολύ. Βασικά θεωρώ πως δεν θέλω να περάσω όλα αυτά που περιέγραψε η κοπέλα στο γράμμα της. Αγχώνομαι μόνο με την ιδέα αυτή.
Με χειρίζεται σαν να είμαι παιχνίδι, με μειώνει με την πρώτη ευκαιρία και λέει άσχημα πράγματα στους άλλους για μένα. Επίσης η κακή σχέση με τα αδέλφια μου οφείλεται στην συμπεριφορά της. Ο πατέρας μας, λόγω του ότι δουλεύει πολλές ώρες, δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς γίνεται στο σπίτι. Έρχεται αργά από την δουλειά του και τον βλέπουμε μόνο για μια ώρα κάθε μέρα. Η μαμά, εκείνη τη μια ώρα προσπαθεί με κάθε τρόπο να με φέρνει στα όρια μου, για να βλέπει ο πατέρας μου σε εμένα τον χαρακτήρα που του παρουσιάζει ότι είμαι.
Το μόνο στήριγμα που έχω είναι η θεία μου, η οποία με καταλαβαίνει και με ακούει. Ήμασταν πάντοτε δεμένες, όσο επέτρεπε η μαμά μου βέβαια, αλλά τώρα ακόμη πιο πολύ. Επειδή μεγάλωσα και μπορώ μόνη μου να την συναντώ και να της μιλάω. Της ζήτησα να της μιλήσει, αλλά όσο κι αν προσπάθησε, με τρόπο και πολλή διάκριση να της δώσει να καταλάβει πως κάνει λάθος, η μητέρα μου χειροτερεύει. Και αυτό γιατί θεωρεί πως η θεία μου δεν γνωρίζει από παιδιά επειδή ακόμη δεν έχει δικά της.
Άσχετα αν δεν μου το λέει η θεία μου, εγώ το καταλαβαίνω πως έχει θυμώσει πολύ με την μητέρα μου. Από την μια μου λέει να κάνω υπομονή και από την άλλη να έχω δύναμη και κουράγιο για να αντιμετωπίσω την κατάσταση.
Νιώθω πως έχω πέσει πολύ στις μαθητικές μου επιδόσεις λόγω της κατάστασης. Από μαθήτρια του 20 νομίζω πως θα κατέβω στο 14-15. Στο ίδιο μου το σπίτι νιώθω εγκλωβισμένη ενώ θα έπρεπε να είμαι μόνο χαρούμενη, επειδή όλοι στην υγεία μας είμαστε καλά και νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Ακόμη και για τα πιο ασήμαντα πράγματα με κάνει να νιώθω άσχημα, να νιώθω τύψεις από τα λεγόμενα της πως ότι έχει χάσει το χαμόγελο της εξαιτίας μου, ότι όταν μαλώνει με τον μπαμπά μου ευθύνομαι εγώ και ότι αν πάθει κάποιος κάτι θα φταίω εγώ.
Αισθάνομαι ότι λέει πολλά ψέματα στον μπαμπά μου και φοβάμαι να του πω την αλήθεια, και αυτό γιατί ξέρει μια άλλη πραγματικότητα. Δεν ξέρω πως θα καταφέρω να του μιλήσω. Ελπίζω σύντομα. Νομίζω ότι δεν θα με καταλάβει, για αυτό και δεν το κάνω.
Η μάνα μου ζηλεύει, νομίζει ότι είναι ανώτερη από όλους και πως γνωρίζει τα πάντα. Λέει τα μυστικά μου στις φίλες της και αυτό με ενοχλεί. Σχολιάζει τα πάντα γύρω της, αλλά κυρίως εμένα και τους φίλους μου. Μου κατηγορεί την θεία μου με την πρώτη ευκαιρία, επειδή κατάλαβε ότι έχουμε δεθεί πολύ. Νομίζω πως δεν έχει την διάθεση να αλλάξει. Και πώς να αλλάξει δηλαδή, αφού θεωρεί ότι πάντοτε έχει δίκιο;
Ειλικρινά, δεν θέλω να περάσω το μεγαλύτερο μέρος της ζωή μου έτσι. Θέλω να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζω.
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ!
Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε το γράμμα μου στην εκπομπή σας, κάντε το, μήπως βοηθήσουμε και άλλα άτομα που έχουν τα ίδια προβλήματα με εμένα. Εξάλλου η μητέρα μου δεν βλέπει τέτοιες εκπομπές. Θεωρεί τον εαυτό της εντάξει και ότι δεν χρειάζεται βοήθεια ψυχολόγου!