Эхийн Сэтгэл П.БАДАРЧ

Ээж нь муу хүүгээн үхэж гэж зүүдэллээ Ийм аймаар зүүд ная наслахдаа зүүдэлсэнгүй Сааль сүүндээ дэвэлзэж явсан ч Санаа сэтгэл гэгэлзэж байсан ч Сарних бодолын үзүүрээс миний хүү гархгүй юм аа Сайхан шүлэг бичиж гэнэ миний хүү амьтан хүн уншиж байна Сайхан дуу зохиож байна гэнэ миний хүү радиогоор дуулж байнлээ Сайн явна гэнэ миний хүү аяны хүн ярьж байна Муу явна гэнэ миний хүү амны зугаа ярьж байна Аль нь ч надад ялгаагүй амьд яваа чинь эжий дээ алдар чинь юм шүү дээ Эжийн хүүгээн их санах юм аа Араг савар хоёрыг зөрүүлэн байж би чамайг боддог Аргал чулуу хоёрыг андууран түүж би хүүгээн санадаг аа алгаа миний хүү Тэмээ тэмээ цагаан үүлсийг тэндээн царцтал харлаа Тэнгэрийн ягаан хаяаг цав суутал би хүүгээн ширтлээ эжийдээн ирсэнгүй ээ Хүний хүү эжийдээн ирж гэнэ гол усаар л нэг найр наадам болж байна Миний муу хүү болхоор шоронд орж гэнэ голыг минь гогдон хэлж байна Аа яадгийм ороол биз гадагшаан би хүүгээн өмөөрлөө Ам нь цангаж байгаа байхдаа хүү минь дотогшоон би өмөлзлөө Гал шиг залуу явахад үсэрсэн оч минь юмсан миний хүү Ганц бие зандан явахад тасарсан навч минь юмсан миний хүү Алаг бөмбөл эрдэнэ алган дээр байна гэж зөгнүүлж ирсэн ганц хүү минь юмсан Алтан бэлзэг газраас олоод амандаа үмхтэл залгичихлаа гэж зүүдлүүлж олдсон үр минь Ядаж яваа юм бол миний хүү тэнэж яваад юу хийх вэ эжийдээ л хүрээд ир Ядарч яваа юм бол миний хүү тэнд байгаад юу хийх вэ эжийдээ хүрээд ир ээ Хүний нүдэнд бол хөгцтэй хад шиг хөх толгойтой хөгшин үр минь Эжийнхээ нүдэнд бол манцуйдаан дэрвэлзэх мяндас цагаан хүү минь ээ эжийдээ ирээ Хөхөөрөөн чамайг даллая үхэхээрээн чамайг айлгая миний хүү эжийдээ ирээ Ухаантай даа миний хүү эжийдээ хүрээд ирээ хурай хурай хурай Унага шиг эжийдээн давхиад ир гурий гурий гурий Хайрт ээж Цэвэгмэдийнхээ гэгээн дурсгалд мөрөгмүй П.Бадарч