Дуэль,

Дуэль Не судзяць за подласць у нас і не судзяць за тупасць, Нахабства і хамства таксама не падлягае суду. Не судзяць жывых, што змярцвелі зрабіліся трупам, Няшчырасць і здрада не судзіцца, як на бяду. Шкада, што даўно ўжо не судзяць у нас пустасловаў — І нам абяцанкі-цацанкі не ў радасць ужо: Стагоддзі брыдуць і працягваюць вечныя ловы, І смерць прыступае, нібыта бандзюга з нажом. Вазьму секундантам сумленне і родную мову, Упэўнюся: ёсць а ці не ж Херувім мой на правым плячы? — І выйду на бой, на смяротны свой бой адмысловы… Каліж упаду я паранены, ты мяне, час, падлячы! Калі ж я загіну за светлую, добрую справу — І подлае слова аднойдзе ў маім сэрцы цэль: Сапраўдным мужчынам аддам назаўсёды я права — Рабіць першым выклік, па цемры рабіць першым стрэл! …………………………………………………. І тысячы прыйдуць к бар’еру, прадоўжаць дуэль!