دکتر سید حسین نصر | علی شریعتی، حسینیهء ارشاد و ساواک

سید حسین نصر (۱۹ فروردین ۱۳۱۲ در تهران) فیلسوف و متأله ایرانی و استاد علوم اسلامی و عهده‌دارِ سمت‌هایی چون: بنیان‌گذار و مدیر انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفه ایران در تهران | عضو آکادمی علوم یونان | ریاست دفتر فرهنگی فرح پهلوی | نائب التولیه سابق دانشگاه صنعتی آریامهر | رئیس سابق دانشکده ادبیات و علوم‏ انسانی دانشگاهِ تهران | سفیر شاهنشاه آریامهر | استاد کرسی اسلام‌شناسی دانشگاه جرج واشنگتن و دانشگاه تمپل بوده است دکتر سید حسین نصر در سال ۱۳۱۲ در تهران به دنیا آمد. پدرش، سید ولی‌الله، همانند پدربزرگش پزشک دربار بود و اهل کاشان. او از جانب مادر نوادهٔ شیخ فضل‌الله نوری است. عمده نیاکان نصر از روحانیون سر‌شناس بوده‌اند. سید حسین نصر تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‌ای نزدیک خانهٔ خود در خیابان جمهوری گذرانید. در‌‌ همان کودکی شروع به آموختن زبان فرانسه کرد و علوم اسلامی را نزد پدر خود می‌آموخت. سپس به دبیرستان فیروز بهرام جهت ادامهٔ تحصیل رفت. نصر در دوازده سالگی به آمریکا فرستاده شد. او در مدرسهٔ شبانه‌روزی پدی در نیوجرسی ثبت نام کرد. در سال ۱۹۵۰ رتبهٔ ممتاز اول مدرسه خود شد. در چهار سال تحصیلات این مدرسه، نصر زبان انگلیسی، علوم، تاریخ آمریکا، فرهنگ غربی و آموزه‌های مسیحی را آموخت. نصر برای ادامه تحصیلات دانشگاهی مؤسسهٔ فناوری ماساچوست را برگزید. در‌‌ همان زمان بورس تحصیلی به او تعلق گرفت و او نخستین دانشجوی ایرانی بود که در مقطع کار‌شناسی در آن مؤسسه تحصیل می‌کرد. او رشتهٔ فیزیک را برای ادامهٔ تحصیل برگزید. نصر در مقطع کار‌شناسی در مؤسسهٔ فناوری ماساچوست تحت تأثیر فریتهوف شوان فیلسوف، قرار گرفت. نصر تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه هاروارد ادامه داده و پس از دریافت کار‌شناسی ارشد در رشته ژئوفیزیک دو سال بعد در سال ۱۹۵۸ در رشتهٔ تاریخ علم با گرایش علوم اسلامی با درجهٔ دکتری فارغ التحصیل شد. فرزند وی ولی نصر نیز استاد دانشگاه و از مشاوران هیلاری کلینتون در امور خاورمیانه و عضو شورای راهبردی روابط خارجی آمریکا است. گفتگوی حاضر | قطعهء کوتاه از مصاحبهء تاریخی مُفصّلی است | که سالِ ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ میلادی | توسّط «دفتر تاریخ شفاهی و تصویری ایران» | به مُدّتِ ۲۱ جلسه | در شهرِ واشنگتن ایالت دیستریکت آوکلمبیا ایالات متحده آمریکا با جناب آقای دکتر سیدحسین نصر | انجامـ شُده است کاملا بدیهی است | که تنها با دیدنِ این قطعهء کوتاه | نمی‌توان به تمامی ابعاد شخصیتی و تجارب و دانسته‌ها و نادانسته‌های طرفینِ گفتگو پی بُرد | امید است | دسترسی پژوهشگران و علاقه‌مندان به متن کامل و بدونِ ممیزی این مجموعه | در این زمینه مفید و راهگشا باشد